Resztki pożniwne to pokarm dla gleby
Data dodania: 11-08-2025Wyświetleń: 17
Przejdź do strony głównejWróć do kategorii Aktualności
Resztki pożniwne to nie odpad
Resztki pożniwne to pozostałości roślinne po zbiorach takie jak słoma, liście, łodygi czy korzenie. Mogą wydawać się być problemem, a nawet zwykłym odpadem którego należy się pozbyć. Nic bardziej mylnego. Odpowiednio zagospodarowane resztki pozbiorcze mogą być źródłem wielu korzyści dla rolnictwa. Przede wszystkim to materiał organiczny który jest niezbędny do budowy próchnicy- najważniejszego składnika zdrowej gleby. A próchnica to siedlisko życia mikrobiologicznego.
To próchnica poprawia strukturę gleby, zwiększa zdolność do magazynowania wody, dostępność składników pokarmowych, oraz wspiera rozwój zdrowych roślin.
Próchnica powstaje w wyniku rozkładu materii organicznej przez mikroorganizmy. Im jest ich więcej i mają lepsze warunki do rozwoju, tym proces rozkładu resztek pożniwnych przebiega szybciej. Stąd też dbałość o optymalne życie mikrobiologiczne i zdrowy mikrobiom gleby powinna być podstawą każdej agrotechniki.
Gleba pozbawiona substancji organicznej, a przede wszystkim próchnicy staje się martwa biologicznie.
Probiotyki na resztki pożniwne
Dla zdrowego procesu powstawania próchnicy potrzebne są przede wszystkim mikroorganizmy, a NIE AZOT CZY WAPNO. Ponieważ to mikroorganizmy kierują procesem.
Aplikowanie kolejnych porcji azotu mineralnego, przyspieszy jedynie mineralizację resztek pożniwnych, a tym samym ograniczy rozwój mikrobiomu glebowego. Aplikacja wapna konieczna jest tylko w sytuacji zbyt małej dostępności i zasobności tego składnika w glebie. W innym przypadku wapnowanie jedynie pogorszy potencjał sorpcyjny gleby i proces powstawania próchnicy.
ZASTOSOWANIE PROBIOTECHNOLOGII NA RESZTKI POŻNIWNE/POZBIORCZE:
• optymalizuje rozkład materii organicznej,
• stabilizuje zdrowe procesy mikrobiologiczne w glebie i przywraca do obiegu trudno dostępne składniki,
• poprawia strukturę i żyzność gleby,
• pomaga utrzymać właściwą wilgotność i napowietrzenie gleby,
• przyspiesza rozkład pozostałości pestycydów w glebie.
• zapobiega porażeniu zbóż przez grzyby wywołujące choroby podsuszkowe,
• zmniejsza ryzyko wystąpienia kiły kapuścianej w uprawie rzepaku,
• zmniejsza populacje omacnicy prosowianki i stonki kukurydzianej w uprawie kukurydzy, wciornastka w uprawie tytoniu, innych patogenów oraz szkodników.
JAK TO ZROBIĆ?
ZBOŻA:
EmFarma Plus 20 L/ha + ProBio HUMUS 20 L/ha rozcieńczone w 300-500 L wody w zależności od warunków pogodowych,
KUKURYDZA ORAZ POZOSTAŁE RESZTKI POZBIORCZE:
EmFarma Plus 20-40 L/ha + ProBio HUMUS 20 L/ha rozcieńczone w 300-500 L wody w zależności od warunków pogodowych, w glebie ubogiej w próchnicę zwiększyć dawkę ProBio HUMUS, w glebie bogatej w próchnice zmniejszyć dawkę EmFarmy Plus.
UPRAWKA:
Żeby mikroorganizmy mogły skutecznie rozkładać resztki pożniwne, trzeba je dobrze wymieszać z glebą – ale tylko w jej wierzchniej warstwie. W tym celu wykonuje się płytką uprawkę, nie głębiej niż kilkanaście centymetrów.
ZBOŻA I RZEPAK:
• po żniwach źdźbła i łodygi powinny być dokładnie rozdrobnione – najlepiej na kawałki nie dłuższe niż 7 cm – i równomiernie rozrzucone na całej szerokości pracy kombajnu. Ułatwi to późniejsze mieszanie z glebą i przyspieszy rozkład.
KUKURYDZA:
• ściernisko powinno być możliwie niskie – maksymalnie 10–20 cm. Rozdrobniona słoma kukurydziana powinna być nie dłuższa niż 10 cm, by łatwiej było ją przyorać i szybciej się rozłożyła.
Resztki pożniwne to pozostałości roślinne po zbiorach takie jak słoma, liście, łodygi czy korzenie. Mogą wydawać się być problemem, a nawet zwykłym odpadem którego należy się pozbyć. Nic bardziej mylnego. Odpowiednio zagospodarowane resztki pozbiorcze mogą być źródłem wielu korzyści dla rolnictwa. Przede wszystkim to materiał organiczny który jest niezbędny do budowy próchnicy- najważniejszego składnika zdrowej gleby. A próchnica to siedlisko życia mikrobiologicznego.
To próchnica poprawia strukturę gleby, zwiększa zdolność do magazynowania wody, dostępność składników pokarmowych, oraz wspiera rozwój zdrowych roślin.
Próchnica powstaje w wyniku rozkładu materii organicznej przez mikroorganizmy. Im jest ich więcej i mają lepsze warunki do rozwoju, tym proces rozkładu resztek pożniwnych przebiega szybciej. Stąd też dbałość o optymalne życie mikrobiologiczne i zdrowy mikrobiom gleby powinna być podstawą każdej agrotechniki.
Gleba pozbawiona substancji organicznej, a przede wszystkim próchnicy staje się martwa biologicznie.
Probiotyki na resztki pożniwne
Dla zdrowego procesu powstawania próchnicy potrzebne są przede wszystkim mikroorganizmy, a NIE AZOT CZY WAPNO. Ponieważ to mikroorganizmy kierują procesem.
Aplikowanie kolejnych porcji azotu mineralnego, przyspieszy jedynie mineralizację resztek pożniwnych, a tym samym ograniczy rozwój mikrobiomu glebowego. Aplikacja wapna konieczna jest tylko w sytuacji zbyt małej dostępności i zasobności tego składnika w glebie. W innym przypadku wapnowanie jedynie pogorszy potencjał sorpcyjny gleby i proces powstawania próchnicy.
ZASTOSOWANIE PROBIOTECHNOLOGII NA RESZTKI POŻNIWNE/POZBIORCZE:
• optymalizuje rozkład materii organicznej,
• stabilizuje zdrowe procesy mikrobiologiczne w glebie i przywraca do obiegu trudno dostępne składniki,
• poprawia strukturę i żyzność gleby,
• pomaga utrzymać właściwą wilgotność i napowietrzenie gleby,
• przyspiesza rozkład pozostałości pestycydów w glebie.
• zapobiega porażeniu zbóż przez grzyby wywołujące choroby podsuszkowe,
• zmniejsza ryzyko wystąpienia kiły kapuścianej w uprawie rzepaku,
• zmniejsza populacje omacnicy prosowianki i stonki kukurydzianej w uprawie kukurydzy, wciornastka w uprawie tytoniu, innych patogenów oraz szkodników.
JAK TO ZROBIĆ?
ZBOŻA:
EmFarma Plus 20 L/ha + ProBio HUMUS 20 L/ha rozcieńczone w 300-500 L wody w zależności od warunków pogodowych,
KUKURYDZA ORAZ POZOSTAŁE RESZTKI POZBIORCZE:
EmFarma Plus 20-40 L/ha + ProBio HUMUS 20 L/ha rozcieńczone w 300-500 L wody w zależności od warunków pogodowych, w glebie ubogiej w próchnicę zwiększyć dawkę ProBio HUMUS, w glebie bogatej w próchnice zmniejszyć dawkę EmFarmy Plus.
UPRAWKA:
Żeby mikroorganizmy mogły skutecznie rozkładać resztki pożniwne, trzeba je dobrze wymieszać z glebą – ale tylko w jej wierzchniej warstwie. W tym celu wykonuje się płytką uprawkę, nie głębiej niż kilkanaście centymetrów.
ZBOŻA I RZEPAK:
• po żniwach źdźbła i łodygi powinny być dokładnie rozdrobnione – najlepiej na kawałki nie dłuższe niż 7 cm – i równomiernie rozrzucone na całej szerokości pracy kombajnu. Ułatwi to późniejsze mieszanie z glebą i przyspieszy rozkład.
KUKURYDZA:
• ściernisko powinno być możliwie niskie – maksymalnie 10–20 cm. Rozdrobniona słoma kukurydziana powinna być nie dłuższa niż 10 cm, by łatwiej było ją przyorać i szybciej się rozłożyła.
Komentarze (0)
Przejdź do strony głównejWróć do kategorii Aktualności